به گزارش وب سایت رسمی کمیته سازماندهی المپیک زمستانی پکن در 10 فوریه، در اولین روز سال نو قمری چین، گائو شیائو فن داوطلب المپیک تلفن کاری را برداشت، بعد از انجام کار او به ساعتش نگاه کرد، ساعت شش صبح بود. آن روز روز تولدش بود. ولی بعد از آن که او به عنوان یک داوطلب المپیک از دانشگاه مطالعات زبان های خارجی پکن دستیار هیئت اوکراین در دهکده المپیک زمستانی پکن شد، روز تولدش هم مثل روزهای دیگر بسیار عادی بود. او یکی از بیش از 900 داوطلب المپیک از دانشگاه مطالعات زبان های خارجی پکن بود که در بازی های المپیک زمستانی پکن شرکت می کنند.

داوطلب چه جیایی، دستیار هیئت آمریکا گفت:« هر نفر برابر و مورد احترام است. ما همه همکار هستیم و برای یک هدف مشترک تلاش می کنیم، تفاوت طبقات زیردست و بالادست ندارد، فشار نداریم، به نظر من این فضای مطلوب کار است.» این هم احساس دستیار هیئت ژاپن جو گوانگلین است. آنها باهم شوخی می کنند، مسابقات را تماشا می کنند و مشکلات را حل می کنند، گوانگلین قدرت متحد تیم را احساس کرده است.

برای داوطلبان، این نه تنها یک فرصت کار است، بلکه یک فرصت ارتقا توانایی خود است. هر داوطلب احساس می کرد که در این مدت کمتر از یک ماه، نسبت به خودش در دانشگاه، توانایی خود در همه جانبه برای " ورود به جامعه" بسیار پیشرفت کرد. و هر هیئتی که آنها پذیرایی کردند بهترین معلم و دوست آنها در طول بازی های المپیک زمستانی بود.

طبق تقویم قمری چین 31 ژانویه "شب آخر سال" بود. اگرچه اکثر داوطلبان این عید سنتی را که معمولا با خانواده خود باهم جشن می گیرند در محل کار گذراندند، اما در بسیاری از لحظات دلشان گرم بود. در اتوبوس به استادیوم، یک ورزشکار هاکی روی یخ به من گفت: حیف است که نمی توانی در این جشن بهاره در کنار خانواده خودت باشی، اما معتقدم آنها باید به تو افتخار کنند. جیایی آن لحظه را به یاد آورد و احساس کرد که همدلی در آن لحظه از ملت ها عبور کرده و آنها را به همدیگر نزدیکترکرد.

در ساعت هشت شب 4 فوریه 2022، زمانی که مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی پکن به طور رسمی آغاز شد، هیچ یک از آنها در منطقه تماشاگران ننشستند و آتش بازی در بالای استادیوم لانه پرنده را ندیدند. آنها مشغول خوشامدگویی به هیئت ها و راهنمایی آنها جهت نشستن در منطقه تماشاگران بودند. این مهمترین وظیفه هر دستیار هیئت در آن روز بود. جو گوانگلین گفت: من تاریخ را تجربه می کنم و بخشی از تاریخ هستم.

هر روز در اتوبوس به دهکده المپیک زمستانی پکن، گائو شیائوفن دوست دارد کنار پنجره بنشیند تا بتواند در راه منظره طلوع خورشید و تبدیل رنگ آسمان از رنگ صورتی به رنگ طلایی را ببیند. هر روز بسیاری کارها نیاز به حل دارد و بندرت استراحت می کند، این حالت عادی کار او است.